donderdag 5 september 2013

Blood...

Zo doe je niks, en zo schrijf je ineens 3 blogs op een dag. Bedacht me namelijk net dat ik inmiddels ook al begonnen was met doel 80: doneer gedurende de 1001 dagen bloed.

Eigenlijk wilde ik dit al een hele poos doen. Ik loop inmiddels een jaartje of 25 rond met een donorcodicil op zak. Toen ik 12 was, wilde ik heel graag dat (toen nog) papiertje hebben. Reden daarvoor: als ik iets nodig heb, dan zou het fijn zijn dat er iets voor mij zou zijn. Ik vind daarom dat ik dan ook wel wat terug moet doen als ik hier ooit niet meer zal zijn.
Het zou dus eigenlijk in de lijn der verwachting liggen dat ik dan ook bloed (of plasma) zou doneren. Alleen wist ik niet of ik met mijn lichamelijke mankementen daarvoor in aanmerking zou komen.

Naar aanleiding van het lijstje die ik begin dit jaar ergens heb gemaakt, ben ik richting Sanquin gestapt. Een gesprek gehad met een medewerker daar, dingen uitgelegd. Volgens die aardige meneer zouden de mankementen geen reden hoeven te zijn om geen bloeddonor te worden. Meteen een aanmeldingsformulier ingevuld en binnen een paar weken kreeg ik een uitnodiging om onderzocht te worden. En ik kwam door de keuring heen!

Begin mei was de eerste keer dat ik een zakje mocht doneren. Het ging al lekker....de prikdame kreeg het niet voor elkaar de naald in mijn prikvoorkeursarm te steken. Ik heb vaker buisjes bloed moeten afleveren, toen gaf dat geen probleem. Maar goed, die prikdame haalde er snel een andere prikdame bij, ik mocht plaatsnemen in een andere stoel en de naald ging er deze keer wel in en de zakjes werd gevuld. Enige nadeel, de ader ging tijdens de bloedafname dieper liggen, waardoor de naald wat ongemakkelijk ging voelen.



Na de donatie nog even wat gedronken en gegeten en toen weer op pad. Het leek allemaal goed te gaan, maar dat bleek toch niet zo te zijn. Tijdens het 'beklimmen van een heuveltje' (echt , het stelde niks voor), zag ik toch ineens vlekken en werd misselijk. Gauw van de fiets gestapt en een bankje opgezocht. Na een minuutje of 10 bijkomen ging het gelukkig een stuk beter.

Vorige week zei ik toevallig dat ik eigenlijk wel weer een oproepkaart verwachte. Blijkbaar was ik even paranormaal begaafd (voorspelde al 2 telefoontjes die dag), binnen 24 uur lag dit op de mat :


Ofwel, het prikken komt er weer aan, fijn in het begin van mijn DZP. En aangezien mijn Hb niet altijd even goed is, ben ik dus weer druk bezig met het eten van hapjes appelstroop, eitjes, aardappeltjes, groentes enzo. En mij volgende week maar weer melden bij Sanquin (waar ik na die tijd toch echt even wat langer ga wachten ;)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten